នាព្រឹកថៃ្ងទី២៣ខែកញ្ញានេះមន្រ្តីក្រសួងពត៌មានបានបា្រប់សារព័ត៌មានយើងតាមទូរស័ព្ទថាក្រសួងព័ត៌មានគ្រោងនឹងបិទកាសែតប្រពៃណីឬកាសែតបុរាណដែលមិនចេញផ្សាយនៅពេលខាងមុខនេះស្របពេលកាសែតសម័យបច្ចេកវិទ្យាជឿនលឿនអេឡិចត្រូនិចដូចជាគេហទំព័រហ្វ៊េសប៊ុកនិងយូធូកក៏ដូចជាកូវីដ១៩កំពុងវាយលុកនៅលើទីផ្សារនោះ។ចុះប្រសិនបើក្រសួងព័ត៌មានបិទមែននោះតើកាសែតប្រពៃណីឬកាសែតបុរាណប៉ះពាល់អ្វីខ្លះ?ដូចយើងដឹងស្រាប់ហើយថាកាសែតប្រពៃណីក៏ដូចជាកាសែតអនឡាញអ្នកមកស្នើសុំបើកអាជ្ញាប័ណ្ណកាសែតច្រើនតែដាក់ឈ្មោះតែមួយដើម្បីឲ្យស្របនឹងច្បាប់។ឧទាហរណ៍ខ្ញុំបាទពុតសាម៉ាត់សុំបើកកាសែតជាប្រពៃណីឈ្មោះ«ចលនាសង្គម»បន្ទាប់មកស្នើសុំបើកបន្ថែមពីលើនេះទៀតគឺគេហទំព័រ«ចលនាសង្គម»(www.cns12news.com)នោះនឹងមានឈ្មោះដូចគ្នាពេលដែលក្រសួងព័ត៌មានប្រកាសបិទកាសែតប្រពៃណីឬកាសែតបុរាណនោះនឹងធើ្វឲ្យស្អុយឈ្មោះដល់កាសែតអនឡាញដែលហៅគេនិយមហៅថាគេហទំព័រនោះ។ព្រោះបងប្អូនអ្នកកាសែតយើងមួយចំនួនកម្រតេ(Call)ទៅសម្ភាសន៍មន្រ្តីក៏ដូចជាថ្នាក់ដឹកនាំមិនដែលប្រើឈ្មោះអង់គ្លេស(www.cns12news.com)នោះទេច្រើនតែប្រើឈ្មោះខ្មែរតែម្តងគឺ«ចលនាសង្គម»។នេះបើតាមការឧទារហណ៍របស់ខ្ញុំបាទ។សូមជម្រាបជូនថាសម័យអាណានិគម(ឆ្នាំ១៨៤៨-១៩៥៣) កាសែតជាភាសាខ្មែរដំបូងឈ្មោះ «នគរវត្ត» ចេញផ្សាយនៅខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៣៦ ដោយលោកសឺង ង៉ុកថាញ់ លោកប៉ាច ឈឺន និងលោកស៊ឹម វ៉ា ។កាសែតនេះចេញផ្សាយពីរលេខក្នុង១សប្តាហ៍ មានចំនួន៥.០០០ក្បាល ។ ជំនាន់នោះវត្តមានប្រហែល២៤៥៧វត្តទូទាំងកម្ពុជា ពោលគឺ «នគរវត្ត» មានន័យថា នគរសំបូរណ៍វត្ត ។ការចេញផ្សាយកាសែតនេះ បញ្ជាក់ពីការភ្ញាក់រលឹកនៃមនសិការស្នេហាជាតិប្រឆាំងនាយទុន ប្រឆាំងអាណានិគម ។ អ្នកនិពន្ធច្រើនតែជាអាចារ្យ ។ អ្នកអានភាគច្រើនជាព្រះសង្ឃនៅពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ-សិស្សវិទ្យាល័យព្រះស៊ីសុវត្ថិ ។ប៉ុន្តែគួរបញ្ជាក់ថា នៅស្រុកខ្មែរមានតែកាសែតជាភាសាបរទេសកើតមុនទៅវិញដូចជាកាសែត៖ – Echo du Cambodge (1922) -Impartial de Phnom Penh (1923) -Cao Miên Huong Tryèn (1929) នៅឆ្នាំ១៩៣៥ មានព្រឹត្តិបត្រអក្សរសាស្ត្រមួយឈ្មោះ «រាត្រីថ្ងៃសៅរ៍» បានចេញផ្សាយដែរ ។ នៅខែកក្កដា ១៩៤២ កាសែតនគរវត្ត ត្រូវរឹបអូសដោយបារាំង ពីព្រោះត្រូវចោទប្រកាន់ថា មានគំនិតជាតិនិយមជ្រុល ។លោកសឺង […]
